Bu gün bir teşekkür yazısı okuyacaksınız.
Çok uzak bir ilimizde yaşayan bir kardeşimizin kızı Akdeniz Üniversitesini kazanmış.
Antalya’ya geldiler ve kendilerine mihmandarlık yapıyorum. Yaşadıkları kentten dışarı çıkmamış gözü gibi baktıkları kızlarını nereye emanet edeceklerini bilemiyorlar. Her anne ve baba gibi kızları için endişe içindeydiler.
Baba üniversitenin çevresini kontrole çıkarken, anne tedirgin bir şekilde elini kavuşturmuş kara kara düşünüyordu.
Sonunda onlarla birlikte Akdeniz Üniversitesinin kız yurduna gittik.
Bu arada ring araçlarından inenler vardı.
Sordum Gençlik ve Spor İl Müdürü Yavuz Gürhan’ın yeni bir uygulamasıymış.
Kayıt döneminde otogar ve havalimanına ücretsiz ring koymuş. Kapıda bekleyen görevliler otobüsten inen veya havalimanından çıkan elinde valizli öğrencilere Akdeniz Üniversitesine giden ücretsiz ringlere yönlendiriyorlarmış.
Şaşırdım.
Arkama baka baka yurda ilerledim. Yurdun önünü gözünüze getirebilmem için ‘mahşer yeri gibi, Tarkan konseri gibi kalabalıktı’ diye tarif edebilerim. Girenler, çıkanlar, ellerinde valizlerle çocuklar, ardında çocuklarını bırakıp giden anne ve babaların hüzünlü ama mutlu hallerini gördüm.
Güvenlikten geçip içeri adım attığımız anda görevli bir kardeşimiz bizi karşıladı.
Son derece kibar bir şekilde “Size nasıl yardımcı olabilirim?” diye soruyordu. Ama bu bize özel bir şey değil, içeri her adımını atan aileye görevliler yanaşıyor ve nasıl yardımcı olabileceklerini soruyordu.
Kayıt yaptırmaya geldiğimizi bildirdiğimizde, bize yeri tarif edip neler yapmamız gerektiğini söyledi. “Aşırı yoğunluktan biraz zaman alıyor ama en fazla 15 dakika içinde işiniz biter” dedi.
Biz kaydımızı yaptırırken, yurdun sorumlusu yanımıza gelerek aileye okul ve yurtla ilgili bilgiler verdi.
Anne ve babaya “Gözünüz hiç ardınızda kalmasın. Evladınız bize emanet ve kendi evladımız gibi, koruyup kollayıp, yurda ve vatana yararlı vatandaşlar olması için elimizden gelen gayreti sarf edeceğiz” dedi.
Benim ağzım bir karış açık, dinliyorum yanlarında.
Sorumlu hanımefendi sözlerine devam etti. “Yurdumuzda sınırsız internetimiz var. Terzi ve kuaför salonlarımız var. Çocuğunuz kampüsten dışarı çıkmadan bu hizmetlerimizden yararlanabilir. Ders saatlerine uygun olarak spor salonumuz, fitness ve plates salonlarımız var. Her türlü spor aletlerimiz mevcuttur. Ayrıca ücretsiz bağlama ve gitar kurslarımız var. Yine ücretsiz İngilizce, Almanca, Rusça gibi bir çok dil kurslarımız var. Yabancı dilini burada daha da geliştirebilir” dedi.
Sorumlu hanımefendi konuştukça benim tepkim ‘Hadi ya, hadi ya. O da mı var? Hayretler içerisinde kaldım.
Bu arada öğrenci kızımız gelince, “Şu anda aileden ilk ayrıldığın için elbette bir hüzün olacak ve yeni yaşamına alışman biraz zaman alabilir. Psikolojin bozulabilir. Nasıl midemiz ağrıdığında, başımız ağrıdığında doktora gidiyorsak, ruhumuzun da sağlıklı olması gerekiyor. İçin bunaldığında; herhangi bir sıkıntın olduğu zaman yurtta görevli psikologlarımızdan mutlaka yardım isteyebilirsin. Zira onlar görevleri gereği, hiç kimseyi hiçbir şey açıklama yapmazlar. Senin ve psikoloğun arasında konuştuklarınız bir sır olarak kalacaktır.” Dedi.
Bu arada görevli psikologları gördüm. Arada dolaşıyorlardı. Biz kız yurdunda olduğumuz için, daha hassas gördükleri çocuklara ailelerinden ayrıldıkları için destek olmaya çalışıyorlardı.
Görevli ayrıca bize önümüzdeki günlerde Akdeniz Üniversitesinin Antalya’ya yeni gelen öğrencileri için şehir turu düzenlediğini belirterek “Bundan sonra öğrenim hayatınız boyunca yaşayacağınız şehri tanımanız için size şehir turu düzenliyoruz. Ücretsiz ve mutlaka katılmanızı tavsiye ederim” dedi.
“Ben de üniversite öğrencisi olmak istiyorum” diye bas bas bağıracaktım neredeyse.
Bunlar benim görebildiğim şeylerdi. Şimdi gelelim teşekkürüme
Gençlik ve Spor İl Müdürü Sayın Yavuz Gürhan beyefendi, tüm kalbimle Antalya adına size teşekkür ediyorum.
Tüm bu uygulamaların, öğrenciye verilen değeri ve hizmetleri gördüm. Bunların neredeyse tamamını siz hayata geçirmişsiniz.
Bir müdürün, dört dörtlük müdür olduğunu personelden anlarım. Ağzı “müdürümüz çok iyidir” der ama yüzündeki acı gülümseme ve gözlerinden anlarım müdürün ne meymenetsiz birisi olduğunu.
İşyerinde mutlu olan personel, işini de severek ve gereğince yerine getirir. Sizin personelinizin hepsinin gözlerinin içi gülüyordu ve işlerini severek yapıyordu.
Sadece bizim uzaklardan gelen tanıdıklarımız değil, gördüğüm neredeyse tüm anne ve babalar size dua ediyordu.
Yavuz Gürhan bey, ayağınıza taş değmesin.
Sizi doğuran ve yetiştiren ananın ellerinden öperim.
Türkiye’nin dört bir yanından size dualar edildiğini bilin.
Ülkeye hizmet budur.
Antalya’ya aidiyet duygusu budur.
Allah size ömür versin
Antalya adına sizinle gurur duydum.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.